Idazlana

Atzo gauean amets nahiko surrealista eduki nuen. Esnatu nintzenean ezin izan nuen guztia gogoratu, baina bai gehiengoa. Honelakoa zen:

Gela handi batean nengoen. Gelaren erdian mahai luze bat zegoen, eta hormetan koadro eta apaingarri ugari zeuden. Ni aulki batean eserita nengoen, mahaiaren inguruan. Bertatik altxatu eta aterantz abiatu nintzen, baina ezin izan nuen ireki, giltzez itxita zegoen eta. Orduan leiho batera hurbildu nintzen, eta handik kanpora begiratu nuen. Ikuspegia harrigarria zen. Zirudienenez, ni gaztelu batean nengoen, Erdi Arokoa beharbada. Gaztelua inguratzen hodei geruza izugarria zegoen; ezinezkoa zen lurzorua ikustea, baina argi zegoen altuera handia zegoela. Leihotik begiratzen nengoela ohiuka hasi nintzen, ea inguruan norbait bazegoen galdetuz, baina ez nuen erantzunik jaso. Momentu horretan uso bat ikusi nuen nire aurrean hegan egiten. Oso txori polita zen, zuri-zuria. Besoa luzatu nuen, usoa harrapatu nahian baina, atzamarrekin txoria ukitzea lortu nuenean, leihotik jausi egin nintzen. Hala ere, ez nintzen lurrera erori: hodeietan errebotatu egin nuen eta hegan hasi nintzen. Zoragarria zen! Zeruan zehar mugitzen hasi nintzen, beso eta hanka-eraginka. Uso zuria berriz ikusi egin nuen, eta haren atzetik abiatu nintzen. Txoriak oso azkar hegan egiten zuen, baina ni azkarragoa nintzen. Azkenean, animalia harrapatzea lortu nuen baina, hau egitean, zerutik lurrera erortzen hasi nintzen. Begiak itxi nituen, kolpea itxaroten.

Bat-batean, nire ohean esnatu egin nintzen.